Czy skazany za przestępstwo określone w art. 178a§1 kodeksu karnego, czyli za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, wobec którego na podstawie art. 42 § 2 kk orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego nie ma możliwości zasiadania za kierownicą do końca orzeczonego w wyroku okresu czy też ma jeszcze jakieś szanse kierowania pojazdem?
Według art. 182a § 1 kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru (czyli przykładowo w przypadku zakazu orzeczonego na trzy lata będzie to po 18 miesiącach), a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 2 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd ma możliwość orzeczenia o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów, ale niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art, 2 pkt 84 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Z powyższego wynika, że w razie przychylenia się przez sąd do wniosku skazanego z art. 178a§1 kodeksu karnego, będzie mógł prowadzić pojazd posiadający blokadę alkoholową. Orzeczenie takie może sąd wydać w określonej sytuacji, a mianowicie po upływie określonego w ustawie okresu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów, a także w sytuacji, kiedy postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.
Tym samym, w świetle dyspozycji art. 182a § 1 k.k.w. warunkiem zmiany zakresu zakazu prowadzenia pojazdów jest nie tylko wykonywanie wobec skazanego orzeczonego zakazu przez określony czas, ale także pozytywna prognoza kryminologiczna co do tego, że prowadzenie przez niego pojazdu w przyszłości nie będzie zagrażało bezpieczeństwu w komunikacji.
Wspomniana prognoza musi wynikać z oceny przez sąd postawy, właściwości i warunków osobistych skazanego oraz jego zachowania w dotychczasowym okresie wykonywania środka karnego. Przepis art. 182a § 1 k.k.w. odwołuje się do okoliczności podmiotowych i przedmiotowych ocenianych z punktu widzenia przebiegu dotychczasowego okresu wykonywania środka karnego.
W sprawie sąd będzie więc badać zachowanie skazanego w okresie próby. Istotne może być czy kurator przeprowadzający wywiad środowiskowy stwierdzi, że zachowanie skazanego było poprawne.
Sąd zwraca uwagę czy od momentu zapadnięcia wyroku w sprawie o przestępstwo określone w art. 178a§1 kodeksu karnego skazany nie wszedł ponownie w konflikt z prawem, jaki prowadzi tryb życia, czy pracuje zawodowo, jaka jest sytuacja rodzinna osoby skazanej. Sąd ustala czy przeciwko skazanemu nie toczy się żadne nowe postępowanie karne w sądzie oraz czy nie toczy się też żadne nowe postępowanie przygotowawcze w prokuraturze. Ponadto istotne będzie czy wobec skazanego nie zapadł żaden nowy wyrok, co będzie wynikało z aktualnych danych o karalności.
Sąd zwraca także uwagę na to, czy skazany wykonał obowiązki wynikające z orzeczonego wyroku dotyczące zapłaty kosztów postępowania i świadczenia pieniężnego – czy zaległości z tego tytułu skazany reguluje i ewentualnie jaka część pozostała do spłaty.
Tym samym to, czy sąd zdecyduje się wydać orzeczenie pozwalające na prowadzenie pojazdu wyposażonego w blokadę alkoholową będzie zależało od szeregu okoliczności, które powinny zostać wyjaśnione w sprawie z wniosku skazanego.
Z praktyki kancelarii wynika, iż wniosek o dalsze wykonywanie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową nie podlega opłacie, choć można spotkać się z odmiennymi poglądami. Niewątpliwie w poprawnym sformułowaniu wniosku i argumentacji w nim zawartej warto zasięgnąć pomocy adwokata, który będzie reprezentował skazanego w sprawie.